عبادت در زیاد انجام دادن نماز و روزه نیست/ ماجرای مقابله امام زمان با جعفر کذاب
به گزارش خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «راه بوشهر» حضرت امام حسن عسکری علیه السلام فرزند امام علی هادی (علیه‌السلام) امام یازدهم شیعیان ۱۲ امامی هستند که عده ای ایشان را با نام ابومحمد حسن بن علی (علیه‌السّلام) نیز می‌نامند. ایشان که در بین مردم و شیعیان زمان خویش لقب‌های عسکری، نقی، زکی، فاضل و امین شناخته می‌شدند، پدر حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) منجی عالم بشریت و امام ۱۲ شیعیان هستند. البته علاوه بر شیعیان در روایت اهل سنت نیز به ظهور امام زمان اشاره شده است اما در برخی از مصادیق دارای روایت‌های متفاوتی هستند.
مشخصات شناسنامه مانند امام یازدهم
تولد ایشان به اختلاف روایات در ماه‌ربیع الاول یا ربیع الآخر سال ۲۳۱ یا ۲۳۲ ه. ق. و بنا به اکثر روایات درمدینه اتفاق افتاده است. پدر بزرگوارش امام علی هادی عليه السلام و مادرش بانويی صالح و عارف به نام سوسن (يا حديثه يا سليل) بود. آن حضرت ۲۲ يا ۲۳ سال داشت كه پس از شهادت پدر بزرگوارش (در سال ۲۵۴ ق) به امامت رسيد و در هشتم ربيع‌الاول سال ۲۶۰ ق كه حدود ۲۸ يا ۲۹ سال داشت، شربت شهادت نوشيد و در خانه خود، در جوار تربت شريف پدر در سامرا به خاك سپرده شد.
مشخصات ظاهری امام حسن عسکری علیه‌السلام
در شمايل آن حضرت آورده‌اند كه رنگش گندمگون، چشمانش درشت و سياه، رويش زيبا، قامتش معتدل و اندامش متناسب بود و با وجود جوانی، مشايخ قريش و رجال و علمای زمان را تحت تاثير خود قرار می‌داد.
دوست و دشمن به برتری او در علم و حلم و جود و زهد و تقوا و ساير مكارم اخلاق اذعان داشتند. چون او و پدر بزرگوارش امام هادی عليه السلام در محله عسكر (قرارگاه سپاه) در شهر سامرا زندگی می‌كردند، به «عسكری» لقب يافتند و نيز اين دو امام مانند امام جواد عليه السلام به احترام جد بزرگوارشان حضرت رضا عليه السلام به «ابن الرضا» مشهور بودند.
ماجرایی شنیدنی از دوران حبس پدر امام زمان علیه السلام
در حوادث رجب سال ۲۵۵ ه. ق. گفته‌اند که دو تن از سادات علوى حسنى به نام عیسى بن جعفر و على بن زید در کوفه خروج کردند و عبد الله بن محمد بن داود بن عیسى را در آن شهر کشتند و عده‌اى به سبب قتل عبد الله بن محمد گرفتار و زندانى شدند. یکى از این اشخاص ابو هاشم داود بن قاسم جعفرى است که روایت مى‌کند شبى امام حسن عسکرى(ع) و برادرش جعفر را به زندان آوردند و جعفر زارى و بى‌قرارى مى‌کرد ولى حضرت عسکرى(ع) او را ساکت مى‌نمود. در روایت مذکور آمده است که متصدى زندانى کردن امام، صالح بن وصیف یکى از سرداران معروف بوده است.
آن حضرت مدتى از ایام حبس خود را نزد شخصى به نام على بن اوتامیش(که در تلفظ آن اختلاف است) گذراند و این مرد با همه شدت بغض و عداوت به آل محمد پس از یک روز از مشاهده احوال امام از پیروان و معتقدان ایشان گشت. مى‌گویند عباسیان و منحرفان از آل محمد(ص) بر صالح بن وصیف فشار آوردند که بر امام در زندان سخت بگیرد و او گفت دو تن از شریرترین افراد را مأمور این کار کرده است اما با دیدن حسن بن على تحول یافته و روى به عبادت و نماز آورده‌اند.
وقتى علت این تغییر حالت را از ایشان پرسیدم گفتند از فیض دیدار امام به این سعادت رسیده‌ایم، او تمام روزها را روزه مى‌گیرد و هر شب تا بامداد به نماز ایستاده است، با هیچکس سخن نمى‌گوید و جز عبادت به کارى دیگر نمى‌پردازد، مهابت او بدان حد است که وقتى به ما نگاه مى‌کند به لرزه مى‌افتیم و خود را به کلى مى‌بازیم.
همانا خداوند متعال، حجّت و خلیفه خود را برای بندگانش الگو و دلیلی روشن قرار داد، همچنین خداوند حجّت خود را ممتاز گرداند و به تمام لغت ها و اصطلاحات قبائل و اقوام آشنا ساخت و أنساب همه را می شناسد و از نهایت عمر انسان ها و موجودات و نیز جریات و حادثه ها آگاهی کامل دارد و چنانچه این امتیاز وجود نمی داشت، بین حجّت خدا و بین دیگران فرقی نبود.
مصاحبه با روایات امام عسکری علیه اسلام
پرسش و پاسخی که در ادامه می‌آید از بین روایات امام حسن عسکری علیه السلام نقل می‌شود که سند همه را در این متن می‌توانید ببینید.
پارساترین عابدترین و قوی‌ترین افراد چه کسانی هستند؟
پارساترین مردم آن کسی است که از موارد گوناگون شبهه و مشکوک اجتناب و دوری نماید; عابدترین مردم آن شخصی است که قبل از هر چیز، واجبات الهی را انجام دهد; زاهدترین انسان ها آن فردی است که موارد حرام و خلاف را مرتکب نشود; قوی ترین اشخاص آن شخصی است که هر گناه و خطائی را ـ در هر حالتی که باشد ـ ترک نماید. «أعیان الشّیعه، ج ۲، ص ۴۲»
افراد دورو چطور آدم‌هایی هستند؟
بد آدمی است آن که دارای دو چهره و دو زبان می باشد; دوست و برادرش را در حضور، تعریف و تمجید می کند ولی در غیاب و پشت سر، بدگوئی و مذمّت می نماید که همانند خوردن گوشت های بدن او محسوب می شود، چنین شخص دو چهره اگر دوستش در آسایش و رفاه باشد حسادت میورزد و اگر در ناراحتی و سختی باشد زخم زبان می زند. «بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۳۷۳، ح ۱۴»
چگونه می‌توانیم دوستان بیشتری جذب کنیم؟
كسى كه پارسايى خوى او ، بخشندگى طبيعت او و بردبارى خصلت او باشد ، دوستانش زياد می‌شوند . «بحار الأنوار ، ج ۷۸ ، ص ۳۷۹ »
متاسفانه شاهد هستیم برخی از فرزندان در کودکی به والدین خود پرخاشگری می‌کنند این پرخاشگری چه نتیجه‌ای دارد؟
رو پیدا کردن و جری شدن فرزند هنگام طفولیّت در مقابل پدر، سبب می شود که در بزرگی مورد نفرین و غضب پدر قرار گیرد. «بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۳۷۲»
دوستانمان را در جمع نصیحت کنیم بهتر است یا در خلوت؟
كسى كه دوستش را در خلوت موعظه كند او را آراسته اسـت، و كسى كه آشكارا او را موعظه كند عيب‌هاى او را بر مـلا كرده است.«بحارالانوار ۷۸: ۳۷۴ ح ۳۳»
محبت خوبان با همديگر براى خوبان پاداش دارد، و محبت تبهكاران نسبت به خوبان براى خوبان فضيلت است، و دشمنى تبهكاران با خوبان زينت براى خوبان است و دشمنى نيكان با تبهكاران مايه خوارى تبهكاران است. «بحارالانوار ۷۸: ۳۷۲ ح ۸»
آیا می‌شود بدون یاری حق عزت داشت؟
هيچ با عزّتى حق را رها نكرد مگر اينكه خوار و ذليل شد، و هيچ خوار و ذليل حق را نگرفت مگر اين كه عزّت يافت. «بحارالانوار ۷۸: ۳۷۴ ح ۲۴»
چگونه میتوان شیعه واقعی امیرالمونین بود؟
گروهى خدمت امام رضا عليه السلام رسيدند و اجازه ورود خواستند و گفتند: ما از شيعيان على عليه السلامهستيم. امام چند روز اجازه ورود نداد . سپس (بعد از چند روز اجازه گرفته و) داخل شدند. امام عليه السلام به آنان فرمود: واى بر شما! شيعه اميرمؤمنان على عليه السلام امام حسن و امام حسين عليه السلام و سلمان و ابوذر و مقداد و عمار و محمد بن ابى بكر هستند كه با هيچ يك از فرمانهاى على عليه السلام مخالفت نكردند. «سفينة البحار ۴: ۵۵۱»
آن دسته از علماء و دانشمندان شیعیان ما که در هدایت و رفع مشکلات دوستان و علاقه مندان ما، تلاش کرده اند، روز قیامت در حالتی وارد صحرای محشر می شوند که تاج کرامت بر سر نهاده و نور وی، همه جا را روشنائی می بخشد و تمام أهل محشر از آن نور بهره مند خواهند شد. «تفسیر الإمام العسکری – علیه السلام -، ص ۳۴۵، ح ۲۲۶»
چه عبادتی برای بندگان خداوند پاداش بیشتری دارد؟
عبادت در زیاد انجام دادن نماز و روزه نیست، بلکه عبادت با تفکّر و اندیشه در قدرت بی منتهای خداوند در امور مختلف می باشد. «مستدرک الوسائل، ج ۱۱، ص ۱۸۳، ح ۱۲۶۹۰»
ذکر و یاد خداوند متعال، مرگ و حالات آن، تلاوت و تدبّر قرآن; و نیز صلوات و درود فرستاد بر حضرت رسول ـ و اهل بیتش (علیهم السلام) ـ را زیاد و به طور مکرّر انجام دهید، همانا پاداش صلوات بر آنها، ده حسنه و ثواب می‌باشد. «بحارالأنوار، ج ۷۵، ص ۳۷۲»
هیچ عملی همانند نماز، بینی شیطان را به خاک ذلّت نمی‌مالد و او را ذلیل نمی‌کند. پس نماز بخوان و بینی شیطان را به خاک بمال. «من لا یحضره الفقیه، جلد۱، ص۴۹۸»
برادران امام عسکرى را بشناسید
امام هادى(ع) پسر دیگرى به نام ابو جعفر محمد داشت که بنا به برخى روایات از جمله روایتى که شیخ طوسى در کتاب الغیبة آورده مقرر بود امامت شیعه به او برسد و امام دهم به امامت او اشارت فرموده بود(و قد کان أشار إلیه و دل علیه). محمد بن على مردى با ورع و پارسا، داراى جلالت قدر و نبالت شأن و مورد احترام اصحاب پدر خویش بود. اما این پسر در زمان حیات امام از دنیا رفت و بعضى از شیعیان از این بابت به اندیشه فرو رفتند. از جمله ابو هاشم داود بن قاسم جعفرى گوید من در این اندیشه بودم که امام هادى فرمود بلى خداوند بجاى ابو جعفر ابو محمد را امام قرار داد همچنانکه درباره اسماعیل فرزند امام صادق(ع) و امام کاظم(ع) چنین شد. این روایت یکى از روایات مهم دال بر نص امامت امام حسن عسکرى(ع) است.
مزار محمد بن على در یک فرسخى سامرا زیارتگاه مسلمین است و پس از مرگ نیز کرامات و خوارق عاداتى به او نسبت مى‌دهند. اعراب براى او معجزاتى قائل هستند و سوگند دروغ به او یاد نمى‌کنند.
امام دهم را فرزند دیگرى بود به نام جعفر که نزد شیعیان به لقب کذاب معروف شد. بعد از آنکه امام حسن عسکرى(ع) از سوى پدر به امامت منصوب گردید(بعد از فوت محمد بن على) جعفر مدعى وى گردید و شروع به کارشکنى و توطئه‌گرى و فتنه‌انگیزى بسیار نمود و بعد از رحلت حضرت امام حسن عسکرى(ع) هم دعوى امامت کرد و منکر وجود امام غایب(عج) شد.
مقابله امام زمان علیه السلام با جعفر کذاب
ابوالادیان بصری که در مراسم تشییع و خاکسپاری امام یازدهم حضور داشته، شاهد نماز خواندن امام مهدی علیه السلام بر پیکر پدر بزرگوار خویش بوده است. روایتی که در این زمینه از او نقل شده به قرار زیر است:
ابوالادیان گوید:من در خدمت امام حسن عسکری(ع) کار می کردم و نوشته های او را به شهرها می بردم در مرض موتش شرفیاب حضور او شدم و نامه هایی نوشت و فرمود:
اینها را به مدائن برسان . چهارده روز سفرت طول می کشد و روز پانزدهم وارد «سر من رای » (سامرا) می شوی و واویلا از خانه من می شنوی و مرا روی تخته غسل می بینی .
عرض کردم:ای آقای من! چون این پیشامد واقع شود به جای شما کیست؟
فرمود:هر کس جواب نامه های مرا از تو خواست او بعد من قائم [به امر امامت] است.
عرض کردم:نشانه ای بیفزایید . فرمود:هر کس بر من نماز خواند او است قائم بعد از من .
عرض کردم:بیفزایید . فرمود:هر کس به آنچه در همیان است خبر داد اوست قائم بعد از من.
هیبت حضرت مانع شد که من بپرسم در همیان چیست . من نامه ها را به مدائن رسانیدم و جواب آنها را گرفتم و چنانکه فرموده بود روز پانزدهم به «سر من رای » برگشتم و در خانه اش عزاداری بود. به ناگاه دیدم «جعفر کذاب » پسر علی، برادرش بر در خانه است و شیعه گرد او جمعند و تسلیت می دهند و به امامت تهنیت می گویند. با خود گفتم:اگر امام این است که امامت باطل است زیرا می دانستم جعفر شراب می نوشد و در «جوسق » قمار می کند و تنبور هم می زند.
من نزدیک او رفتم و تسلیت گفتم و تهنیت دادم و چیزی از من نپرسید. سپس «عقید» (خادم امام) بیرون آمد و گفت:ای آقای من! برادرت کفن شده است برخیز و بر او نماز بگذار.
جعفر بن علی با شیعیان او که اطرافش بودند وارد حیاط شد و پیشاپیش شیعیان «سمان » (عثمان بن سعید عمری) بود و «حسن بن علی » معروف به «سلمه ». وقتی وارد صحن خانه شدیم جنازه حسن بن علی بر روی تابوت کفن کرده بود. جعفر جلو ایستاد که بر برادرش نماز بخواند. چون خواست «الله اکبر» بگوید; کودکی با صورتی گندمگون، موهایی مجعد و دندانهایی که در بین آنها فاصله بود، از اتاق بیرون آمد و ردای جعفر را عقب کشید و گفت:ای عمو! من سزاوارم که به جنازه پدرم نماز گزارم عقب بایست.
جعفر با روی درهم و رنگ زرد عقب ایستاد و آن کودک جلو ایستاد و بر او نماز خواند و سپس امام را در کنار قبر پدرش به خاک سپردند. سپس آن کودک گفت:ای بصری! جواب نامه ها را که با توست بیاور آنها را به وی دادم و با خود گفتم:این دو نشانه; باقی می ماند همیان. سپس نزد جعفر بن علی رفتم که داشت ناله و فریاد می کرد و از دست آن کودک می نالید. «حاجز وشا» به او گفت:ای آقای من! آن کودک کیست تا ما بر او اقامه دلیل کنیم. گفت:به خدا من تاکنون نه او را دیده ام و نه می شناسم.
ما هنوز نشسته بودیم که چند نفر از قم آمدند و از حسن بن علی علیه السلام پرسش کردند و دانستند که فوت شده است. گفتند:به چه کسی باید تسلیت بگوییم؟
عده ای به جعفر بن علی اشاره کردند. آنها بر او سلام کردند و او را تسلیت دادند و به امامت تهنیت گفتند و اظهار داشتند که نامه ها و اموالی که با ماست بگو نامه ها از کیست و اموال چقدر است؟ جعفر از جا پرید و جامه های خود را تکان داد و گفت:از ما علم غیب می خواهید؟! خادمی از میان خانه بیرون شد و به آنها گفت:نامه هایی که با شماست از فلان و فلان است و در همیان هزار اشرفی است که ده تای آنها قلب است . آنها نامه ها و اموال را به دست او سپردند و گفتند:آن که تو را به خاطر اینها فرستاده است او امام است.(الصدوق، محمدبن علی بن الحسین، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۴۷۵ – ۴۷۶)
پایان پیام/
ارسال دیدگاه
مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : 0