جنگل گلوبردکان ریز، یکی از جذابترین مناطق گردشگری جنوب استان بوشهر است
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «راه بوشهر»؛ جنگل گلوبردکان ریز جنگلی بسیار زیبا دارای ویژگی های منحصر به فردی است كه موجب شده است مناظر طبیعی و چشم اندازهای بسیار زیبایی از تركیب سه عنصر جنگل، كوهستان و رودخانه در برابر دیدگان گردشگران به وجود بیاید. این جنگل با بیش از ۵۰ گونهٔ گیاهی، نفس شهرستان جم در استان بوشهر محسوب میشود.
جنگل گلوبردکان زیست بومی وسیع با تنوع گستردهٔ پوشش گیاهی و جانوری، مکانی بکر برای انواع تحقیقات زیستی به شمار میرود. جنگل گلوبردکان با بیش از چهل گونه پرنده مهاجر که شناسایی شدهاند مانند شاهینآمور، کورکور بالسیاه، عقاب طلایی، عقاب دوبرادر و سایر پرندگان همچنین کفتار راهراه که در حال انقراض است، پلنگ، کله بز و چند گونه دیگر، از جنگلهای چشمگیر ایران محسوب میشود.
آتش سوزیهای عمدی و سهوی، تخریب توسط انسان، دخالت های ناسنجیده در طبیعت بخش ریز، تغییر کاربری، آلودگیهای ایجاد شده در این منطقه و کم آبی از تهدیدات اصلی این جنگل بشمار میرود. این جنگل در حال حاضر جنگلبان ندارد و هر تابستان بخشی از آن طعمه آتش سوزی میشود. حفر چاه های عمیق توسط شرکت های مختلف و استفاده بی رویه از سفره های آب زیرزمینی از دیگر تهدیدات این جنگل است.
مردم حافظ جنگل گلوبردکان
حسن رمضانی عضو شورای اسلامی شهر ریز اظهارکرد: یکی از کارسازترین راهکارها برای حفظ، احیا و توسعه جنگل گلوبردکان، بهره گیری از مشارکت محلی و مردمی است که اهالی روستای حسینآباد با قرار گرفتن در حاشیه این جنگل از حافظان اصلی و واقعی گلوبردکان محسوب می شوند و از سالیان دور تا به امروز همواره در کنترل و اطفای آتشسوزی جنگل بیشترین تاثیرگذاری را داشتهاند.
وی افزود : اهدا زمین جهت ساخت جنگل بانی توسط خیرین روستا، برنامه های مستمر پاکسازی جنگل، هرس کردن شاخه های خشک درختان به منظور جلوگیری از آتش سوزی های سریع و گسترده توسط مردم و جوانان روستای حسین آباد بیانگر آگاهی و حس مسؤولیتپذیری آنان در برابر محیط پیرامونی خود میباشد.
عضو شورای اسلامی شهر ریز با بیان اینکه تصرف بخشهایی از جنگل و تبدیل آنها به اراضی کشاورزی از خسارتها بوده است گفت: بخشهای زیادی از رودخانه جنگل گلوبردکان بر اثر برداشت بیرویه از آب های زیر زمینی برای مصارف صنعتی و کشاورزی خشک شده است.
آتشسوزی بزرگترین معضل برای جنگل گلوبردکان است
رمضانی بیان کرد: از بین همه این اتفاقات ناخوشایند، آتشسوزی مهمترین معضلی است که جنگل گلوبردکان بارها و بارها طعم تلخ آن را چشیده است و گویا حفاظت از این جنگل سرسبز در اولویت مسئولان مربوطه قرار ندارد چرا که هنوز هیچ اقدام شاخصی برای حفظ و حراست از این موهبت خدادادی صورت نگرفته است.
وی در پایان افزود: اجرای سیاست هایی مشخص و کارآمد در زمینه احیاء و حفاظت از جنگل نظیر استفاده از نیروهای بومی و همجوار با جنگل به عنوان جنگلبان با فراهم کردن امکانات فنی و قانونی برای تسهیل فعالیت آنها و همچنین ایجاد هماهنگی و بهرهگیری لازم از ظرفیت اداره محیط زیست، نیروی انتظامی، ستاد بحران و شوراهای محلی در راستای پیشگیری، مقابله و مدیریت کارآمدتر در اطفای حریق جنگل و برگزاری کارگاههای مختلف آموزشی و واگذاری مسئولیتهای عملیاتی به تشکلهای مردمنهاد و فعال زیستمحیطی منطقه میتواند در حفظ و احیا جنگل نقش بسزایی ایفا کند.
پایان پیام/
ارسال دیدگاه
مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : 0